طراحی محیط عملیاتی VMware Horizon : فاز سوم

حالا زمانی فرا رسیده که شما ثابت شده اید. راهکارهای پیشنهادی شما قابل اعتماد و کاربردی بوده و اطلاعات یافته شده را می توانید از مراحل ارزیابی و تست استخراج نمایید. زمان ساخت یک طرح مناسب برای محیط عملیاتی می باشد.

انتخاب تکنولوژی مناسب

نکته مهمی که حتما باید در نظر بگیرید تفاوت بین نوع استفاده کاربران از محصول و تفاوت های تکنولوژی هایی که در محصولات VMware Horizon وجود دارد. اولین باری که اقدام به جمع آوری اطلاعات میکنید( روش های جمع آوری اطلاعات که قبلا در مورد آن توضیح داده شد) در مرحله بسیار مهمی قرار دارید زیرا نتیجه گیری شما به سمتی می باشد که تکنولوژی سبب رفع نیازهای کاربران می شود. چندین و چند فناوری وجود دارد تا بتوانید سرویس های متفاوتی را به کاربران ارائه دهید. تکنولوژی هایی مثل Horizon View, Horizon Mirage, ThinApp, App Volumes.

آماده سازی جهت ارائه در محیط عملیاتی

شما اکنون تمام اطلاعات لازم در مورد محیط را دارید. نیازمندی های تجاری و اهداف مشخص شده اند. حالت های مختلف درنظر گرفته شده است تا بهترین پاسخگویی را به کاربران داشته باشید. در حال حاضر می توانید چگونگی محیط اجرایی را مشخص نمایید. از اینجا ببعد باید خیلی جدی و با دقت کار را دنبال کنید. راهکار تست شده است، مفاهیم اثبات شده و مرحله Pilot انجام شده است. حالا وقت شروعی هیجان انگیز است. برای انجام کار راه های مختلفی وجود دارد، اما توجه داشته باشید که آرام و با شکیبایی شروع کرده و در طول زمان فرآیندها را پیاده سازی نمایید. با حرکت اصولی و مناسب در مرور زمان می توانید موفقیت خود را گارانتی نمایید.

Horizon View Pod and Block Architecture

بحث را با مفاهیم اصلی از طراحی Horizon View شروع میکنیم: معماری مرجع Pod و Block. این بخش زیربنای کلی توسعه و پیاده سازی Horizon View را در برمیگیرد. Horizon View Pod and Block Architecture تامین کننده یک معماری زیرساختی و مرجع می باشد که تعداد 10 هزار کاربر را پشتیبانی می نماید. این قابلیت از طریق روشی ماژولار امکان پذیر می گردد تا زیرساخت را بوسیله ی  Horizon View Block گسترش دهیم و امکان پشتیبانی از تعداد 2 هزار کاربر بوجود آید. این یعنی شما 2 هزار دسکتاپ مجازی خواهید داشت.

ماژول های مدیریتی همانند Management Block گسترش داده می شوند. همچنین این توسعه و گسترش شامل مواردی مانند Connection Server ها و Security Server ها هم خواهد بود. Block ها در مضارب 2 هزارتایی توسعه پیدا میکنند تا به عدد 10 هزار برسند(5 بلاک). این پیکربندی 5 بلاکی یک pod نامیده می شود. این یک فضای بزرگ و گسترده برای شما خواهد بود. اگر با معماری cloud pod آشنایی پیدا کرده باشید و به صورت ترکیبی با pod and block راه اندازی نمایید می توانید بیشتر از 50 هزار کاربر را به صورت کلی سرویس بدهید. در حین پروژه ها خیلی از این جملات شنیده اید که مثلا من فقط 500 کاربر دارم و همین تعداد دسکتاپ نیاز دارم پس معماری pod and block به کار من نمی آید. اما ما می خواهیم شما درک درست و صحیحی از موضوع و اصول طراحی در چگونگی گسترش Horizon View داشته باشید. در طراحی با مقیاس های کوچک شما فقط یک pod که تنها حاوی یک block  می باشد نیاز دارید. اما دانستن مفاهیم سبب می شود دید شما برای گسترش بیشتر شود.دیاگرام زیر یک Horizon view block  منحصر را به تصویر میکشد:

همان طور که قبلا اشاره شد Management block دربرگیرنده ی تمام زیرساخت مولفه های Horizon view می باشد. از این مولفه ها می توان به Connection server  و Security Server اشاره کرد. دیاگرام زیر این موضوع را به خوبی نمایش میدهد:

در داخل هر بلاک دسکتاپ، تعدادی هاست ESXi وجود دارد این هاست ها دارای ظرفیت کافی بوده تا دسکتاپ های مجازی را برای شما فراهم کنند. همچنین vCenter وظیفه مدیریت این دسکتاپ ها را برعهده دارد. در این پروسه مولفه های دیگری وجود دارد که این روند را مدیریت می نمایند.

جهت گسترش و پیاده سازی دسکتاپ های مجازی با شیوه ی Linked clone به View Composer نیاز داریم. همچنین یک SQL نقش دیتابیس View Composer را برعهده خواهد داشت و یک دیتابیس هم برای View Event ها نیاز داریم. ماشین های ایجاد شده باید به صورت HA تنظیم شوند و روند بکاپ گیری از آنها باید مشخص و منظم باشد. اما مهم ترین قسمت داستان Shared storage می باشد که میتوان هم به صورت Block هم به صورت Shared وجود داشته باشد.

اگر تنها یک vCenter دارید محدودیت زیادی در ارسال همزمان عملیات بر روی ماشین ها خواهید داشت. این موضوع از اهمیت زیادی برخوردار است برای مثال وقتی تعداد زیادی دسکتاپ مجازی در Pool ها روشن می شود یا Recompose میگردد اگر تعداد vCenterها زیاد باشد عملیات هزمانی افزایش پیدا کرده و سرعت بالاتر خواهد رفت.

معماری Cloud Pod نسبت به نسخه قبلی Horizon View گسترش پیدا کرد. شما می توانید به راحتی تا  25 عدد cloud pod را در 5 سایت با هم federate نمایید. این شرایط به شما این امکان را می دهد که برای 50000 کاربر دسکتاپ ارائه دهید. در این روش هنگام اتصال Pod های مختلف کاربران این امکان را دارند که دسکتاپ خود را از poolهای مختلف و در pod ها و سایت های متفاوت دریافت نمایند. شما بعنوان یک ادمین می توانید به صورت سراسری به تمام cloud pod ها دسترسی داشته باشید.

Microsoft Active Directory Lightweight Service و View Interpod API دو سرویسی هستند که برای ارتباط بین pod ها استفاده می شوند. وقتی قابلیت Cloud Pod را از command line در داخل سرور Connection View فعال میکنید VIPA (ارتباط بین Podها) شروع میشود. و اطلاعات را بین خود ارسال می نمایند تا دسکتاپ های مورد نیاز را پیدا نمایند. به صورت پیش فرض وقتی کاربری به Horizon View متصل می شود و یک Entitlement سراسری دارد پس در استفاده از دسکتاپ های مجازی نسبت به سایر کاربران دارای ارجحیت می باشد.

وقتی تنظیمات مربوط به scopeها انجام شد شما می توانید مشخص نمایید که View Connection Server برای پیدا کردن ماشین های مجازی کجا و بر روی کدام هاست و با چه Entitlement جستجو را انجام دهد. میتوانید تنظیمات رابه صورت زیر انجام دهید:

  • View : All Sites جهت پیدا کردن دسکتاپ های مجازی و یا Hosted App ها هر Podی که در داخل federation ها می باشد را جستجو میکند.
  • Within Site: برای پیدا کردن دسکتاپ مجازی یا Hosted App ها فقط Podهایی که در سایت های مشابه می باشد جستجو می شود. منظور از سایت های مشابه همان سایتی می باشد که کاربر به آنها متصل شده است.
  • Within Pod: برای پیدا کردن دسکتاپ مجازی و یا Hosted App ها فقط Podی که کاربر به آن متصل است جستجو میشود.

طراحی vSphere برای Horizon View

در حال حاضر یک دید کلی نسبت به طراحی اصلی و شرایط پایه ای دارید. وقت آن رسیده که نگاهی به کامپوننت هایی که قسمتی از معماری هستند داشته باشیم. مثلا vSphere که پلتفرم مجازی سازی می باشد.

طراحی vSphere:

در اینجا ما کاری با چگونگی نصب و تنظیمات vSphere و ESXi بر روی هاست نداریم. هر چند یک بحث کلی در مورد نیازمندی ها و چگونگی تنظیمات vCenter و host و Cluster خواهیم داشت. از لحاظ فنی شما این امکان را دارید که Horizon View و سایر سرورهای مجازی خود را در یک مجموعه از زیرساخت و با یک vCenter اجرا نمایید.

همان طور که قبلا بحث کردیم برای Horizon View دو حوزه زیرساختی وجود دارد: بلاک مدیریتی Management Block که vCenter ، View Composer و View Connection Server و غیره در آن اجرا میشوند و دیگری جایی که دسکتاپ های مجازی خودشان اجرا میشوند. توصیه می شود که دو کامپوننت به صورت فیزیکی بر روی ESXi ها و کلاسترهای جداگانه باشند تا کمترین میزان ریسک را به شما متحمل کنند. همچنین امکان اجرا کردن کامپوننت های Horizon View بر روی vCenter مجزا نیز وجود دارد. جداسازی vCenter از کامپوننت های Horizon به این معنی است که درگیری کمتری با پیش نیازها و اولویت ها خواهیم داشت وقتی که تصمیم به بروزرسانی سیستم ها  داریم.

ماکزیمم تنظیمات

وقتی در حال ایجاد زیرساخت مناسب برای VDI می باشید به سرعت و با راحتی ماکزیمم تنظیمات را درنظر میگیرید. vSphere و vCenter یک سری ماکزیمم ها جهت استفاده دارند که برای مشاهده این اعداد و ارقام بهتر است به اینجا مراجعه کنید. فراموش نکنید که ماکزیمم ها هدف نهایی نیستند اما محدودیت های ما می باشند. وقتی مشغول طراحی هستید در ذهن داشته باشید که ریسک از دست دادن کامپوننت های مجزا مثل vCenter سرور و یا View Connection همیشه وجود دارد. در مقالات آتی بیشتر در این زمینه صحبت خواهیم کرد.

تجربه ارائه دسکتاپ بوسیله PCoIP
بررسی پروتکل Blast Extreme
بررسی سخت افزارهای گرافیکی در Horizon View – بخش اول
بررسی سخت افزارهای گرافیکی در Horizon View – بخش دوم
پشتیبانی از ارتباطات یکپارچه (Unified Communication) در Horizon View
معیارهای موفقیت در پروژه VMware Horizon

5 دیدگاه
  1. احسان ملکی says

    تشکر.

  2. azadi says

    عالی بود.

  3. Shahabodingh6004 says

    لینک دانلود رو نمیبینم

    1. Technet says

      لینک دانلود؟؟

    2. اشکان پزشکی says

      لینک دانلود چه موردی رو باید ببینید؟

دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.