آموزش سیسکو پکت تریسر (Customizing Packet Tracer) – بخش دوم

در این آموزش با راه‌اندازی شبیه‌سازی شبکه نمونه‌ای که در آموزش قبل ساخته‌اید، شروع خواهید کرد. سپس به سفارشی‌سازی‌های مفید و ویژگی‌های اختیاری جالب Packet Tracer خواهید پرداخت.

در فصل اول آموزش سیسکو پکت تریسر (Introducing Packet Tracer And Building Your First Simulation) به پیشنیاز ها و نصب Cisco Packet Tracer و در ادامه به ساخت یک توپولوژی شبکه ساده در Cisco Packet Tracer و پیکربندی و تست قابلیت دسترسی به IP پرداخته شد.

این فصل شامل مباحث زیر است:

  • سفارشی‌سازی Packet Tracer
  • سفارشی‌سازی اولین شبیه‌ سازی شما

بدون هیچ گونه تغییرات خاصی، Packet Tracer به شما این امکان را می‌دهد که به سرعت شبیه‌سازی‌های شبکه‌ای را راه‌اندازی کنید. با این حال، بسیاری از سفارشی‌سازی‌ها ممکن است. در واقع، بسیاری از تغییرات هستند که من شخصاً بدون آن‌ها نمی‌توانم کار کنم. در این فصل، به بررسی بسیاری از سفارشی‌سازی‌هایی خواهیم پرداخت که من معمولاً در پکت تریسر انجام می‌دهم. همچنین به شبیه‌سازی شبکه‌ای که در فصل قبل “ساخت اولین شبیه‌سازی شما در پکت تریسر” ایجاد کردید، باز خواهیم گشت تا بتوانید تغییرات بیشتری در آن شبکه اعمال کنید. در طول این تغییرات، شما با بسیاری از ویژگی‌های اضافی (و هیجان‌انگیز) Packet Tracer آشنا خواهید شد.

سفارشی‌سازی پکت تریسر

بیایید با چند سفارشی‌سازی از Packet Tracer شروع کنیم. این فصل تمامی تغییراتی که می‌توانید در شبیه‌ ساز شبکه اعمال کنید را پوشش نمی‌دهد، اما یک شروع عالی برای آشنایی با گزینه‌های مختلف موجود به شما خواهد داد.

Lab 3.1: سفارشی‌سازی Packet Tracer در این آزمایش، شما با راه‌اندازی شبیه‌سازی شبکه نمونه‌ای که در آموزش قبل ساخته‌اید، شروع خواهید کرد. سپس به سفارشی‌سازی‌های مفید و ویژگی‌های اختیاری جالب Packet Tracer خواهید پرداخت. مراحل زیر را دنبال کنید:

مرحله 1: با کلیک روی آیکون Packet Tracer، برنامه Cisco Packet Tracer را راه‌اندازی کنید.

مرحله 2: در Packet Tracer، گزینه File را انتخاب کرده و سپس Open را بزنید تا شبیه‌سازی اولین شبکه‌ای که در آموزش قبل ایجاد کرده‌اید، باز شود. اگر شبکه شما خیلی کوچک به نظر می‌رسد و به سختی قابل مشاهده است، گزینه View را انتخاب کرده و سپس Zoom را بزنید یا روی آیکون Zoom In در بالای رابط Packet Tracer کلیک کنید.

مرحله 3: به دکمه‌های Logical و Physical که در نوار آبی زیر آیکون‌های میانبر در بالای رابط Packet Tracer ظاهر می‌شوند، توجه کنید. به طور پیش‌فرض دکمه Logical انتخاب شده است، اما شما باید تجهیزات فیزیکی در شبیه‌سازی را مشاهده کنید، بنابراین دکمه Physical را کلیک کنید، همان‌طور که در شکل 3.1 نشان داده شده است.

شکل 3.1: بررسی توپولوژی فیزیکی
شکل 3.1: بررسی توپولوژی فیزیکی

مرحله 4: برای مشاهده تجهیزات فیزیکی خود، روی Home City کلیک کنید تا به آن مکان زوم کنید. سپس روی Corporate Office کلیک کنید تا به سطح دیگری زوم کنید. در نهایت، روی Main Wiring Closet کلیک کنید تا زوم کرده و روتر و سوییچ‌هایی که شبکه اول شما را تشکیل می‌دهند، مشاهده کنید.

مرحله 5: برای مشاهده دقیق‌تر روتر، روی آن راست کلیک کرده و گزینه Inspect Front را انتخاب کنید. روتر باز می‌شود تا بتوانید آن را بهتر مشاهده کنید. روی آیکون ذره‌بین در پنجره Front کلیک کنید تا روتر را واضح‌تر ببینید، همان‌طور که در شکل 3.2 نشان داده شده است. پس از اتمام بازبینی روتر، روی X در گوشه بالای سمت راست پنجره Front کلیک کنید تا آن را ببندید.

شکل 3.2: بازبینی جلوی روتر شما
شکل 3.2: بازبینی جلوی روتر شما

مرحله 6: برای بازبینی نمای منطقی، روی دکمه Logical در رابط Packet Tracer کلیک کنید. توجه کنید که یک نوار آبی رنگ با کنترل‌هایی در پایین پنجره توپولوژی که شبکه شما را نمایش می‌دهد، قرار دارد. این نوار زمان اجرای شبیه‌سازی شما را نمایش می‌دهد. در کنار نمایش زمان، دکمه Power Cycle Devices قرار دارد. روی این دکمه کلیک کنید تا تمام پنج دستگاه شبکه شما مجدداً راه‌اندازی شوند. برای تأیید این کار، روی Yes کلیک کنید.

مرحله 7: توجه کنید که پورت‌های سوییچ شما مقداری زمان می‌برد تا به حالت Forwarding برسند (این موضوع به دلیل پروتکل Spanning Tree است که در آموزش “پیکربندی پروتکل Rapid PVST+ Spanning Tree” خواهید آموخت). این موضوع را می‌توانید از نشانگرهای LED که زمان می‌برد تا از رنگ نارنجی به سبز تغییر کنند، متوجه شوید. برای سرعت بخشیدن به این تاخیرهای همگرایی، می‌توانید دکمه Fast Forward Time که در کنار دکمه Power Cycle Devices قرار دارد را کلیک کنید.

مرحله 8: برای شروع به انجام سفارشی‌سازی‌ها در نحوه نمایش شبیه‌سازی‌ها و نحوه عملکرد Packet Tracer، به پنجره Preferences بروید. اگر از نسخه ویندوزی Packet Tracer یا Cisco Packet Tracer استفاده می‌کنید، گزینه Options و سپس Preferences را انتخاب کنید. اگر در مک هستید، گزینه Cisco Packet Tracer و سپس Preferences را انتخاب کنید. شکل 3.3 پنجره Preferences را نشان می‌دهد.

شکل 3.3: تنظیمات Preferences در Cisco Packet Tracer
شکل 3.3: تنظیمات Preferences در Cisco Packet Tracer

مرحله 9: اطمینان حاصل کنید که تب Interface انتخاب شده است. شما از این تب برای انجام تغییرات در نمایش رابط کاربری Packet Tracer استفاده خواهید کرد. برای نمایش دائم برچسب‌های پورت‌ها، گزینه Always Show Port Labels in Logical Workspace را تیک بزنید. برای خاموش کردن چراغ‌های LED لینک‌ها، تیک گزینه Show Link Lights را بردارید.

مرحله 10: تب Font را انتخاب کنید، جایی که می‌توانید فونت و طرح رنگ CLI برای دستگاه‌های شبکه را بررسی کنید. فونت پیش‌فرض Packet Tracer در CLI نسبتاً کوچک است و متن سیاه بر روی پس‌زمینه سفید نمایش داده می‌شود. شما می‌خواهید اطمینان حاصل کنید که فونت سفید بر روی پس‌زمینه سیاه نمایش داده شود. در بخش CLI زیر Dialogs، اندازه فونت را به 20 پیکسل تغییر دهید. در بخش Colors، اطمینان حاصل کنید که Router IOS Text روی White تنظیم شده باشد. همچنین، اطمینان حاصل کنید که Router IOS Background روی Black تنظیم شده باشد. پس از اتمام، روی دکمه Apply کلیک کنید.

مرحله 11: تب Miscellaneous را انتخاب کنید و توجه کنید که در بخش General، می‌توانید تنظیم کنید که چقدر Packet Tracer به طور خودکار شبیه‌سازی شبکه شما را پشتیبان‌گیری کند. به طور پیش‌فرض این ویژگی غیرفعال است. این مقدار را به 10 دقیقه تغییر دهید.

مرحله 12: پنجره Preferences را ببندید.

سفارشی‌سازی اولین شبیه‌سازی شما

حالا آماده‌اید تا شبیه‌سازی شبکه اول خود را سفارشی‌سازی کنید. مراحل این آزمایش به شما کمک می‌کند تا دامنه گسترده‌ای از سفارشی‌سازی‌هایی که می‌توانید هنگام کار با شبکه‌های Cisco Packet Tracer انجام دهید را درک کنید.

Lab 3.2: سفارشی‌سازی اولین شبیه‌سازی شما
اگر فایل First Network در Cisco Packet Tracer باز نیست، اکنون آن را باز کنید. این آزمایش ادامه همان توپولوژی پنج دستگاه است که شما در آموزش قبل ساخته‌اید. در اینجا، یک سرور به توپولوژی خود اضافه خواهید کرد و نگاهی سریع به بسیاری از قابلیت‌هایی که می‌توانید به یک شبیه‌سازی اضافه کنید، خواهید انداخت. مراحل زیر را دنبال کنید:

مرحله 1: در گوشه پایین سمت چپ رابط Packet Tracer، روی آیکون [End Devices] کلیک کنید و سپس آیکون Server را در لیست دستگاه‌های موجود انتخاب کنید. روی قسمت بالای دستگاه Switch0 کلیک کنید تا Server0 را در توپولوژی قرار دهید. شکل 3.4 نتیجه این کار را نشان می‌دهد.

شکل 3.4: اضافه کردن یک سرور به توپولوژی
شکل 3.4: اضافه کردن یک سرور به توپولوژی

مرحله 2: روی آیکون [Connections] کلیک کرده و سپس گزینه کابل Copper Straight-Through را انتخاب کنید. روی Server0 کلیک کرده و سپس روی پورت واحد موجود، FastEthernet0 کلیک کنید. سپس روی Switch0 کلیک کرده و پورت FastEthernet0/3 را انتخاب کنید. اکنون شما Server0 را به توپولوژی با استفاده از پورت‌هایی که مشخص کرده‌اید، متصل کرده‌اید.

توجه: شما نیازی به پیکربندی کامل قابلیت دسترسی IP برای دستگاه‌های جدیدی که اضافه می‌کنید ندارید، اما به خاطر داشته باشید که اگر بخواهید، می‌توانید آدرس‌دهی IP را برای این دستگاه‌ها انجام دهید. نگران نباشید، در فصول بعدی، شما پیکربندی‌های شبکه واقعی بیشتری خواهید ساخت.

مرحله 3: روی Server0 کلیک کنید تا پنجره Server0 باز شود. روی تب Services کلیک کنید تا خدمات مختلفی که می‌توانید برای دستگاه سرور Packet Tracer پیکربندی کنید، مشاهده کنید، همان‌طور که در شکل 3.5 نشان داده شده است. روی دکمه DHCP در لیست خدمات کلیک کنید تا گزینه‌های پیکربندی مختلف برای سرور DHCP خود را مشاهده کنید. پس از اتمام بررسی این گزینه‌ها (و هر سرویس دیگری که می‌خواهید کاوش کنید)، پنجره Server0 را ببندید.

شکل 3.5: خدمات موجود در گزینه دستگاه سرور Packet Tracer
شکل 3.5: خدمات موجود در گزینه دستگاه سرور Packet Tracer

مرحله 4: برای اضافه کردن یک روتر بی‌سیم به توپولوژی، روی آیکون [Network Devices] کلیک کرده و سپس آیکون [Wireless Devices] را زیر آن انتخاب کنید. از دستگاه‌های شبکه موجود، آیکون WRT300N را انتخاب کنید. در نهایت، روی بالای Router0 کلیک کنید تا Wireless Router0 را در توپولوژی خود قرار دهید.

مرحله 5: از ناحیه دستگاه‌ها در پایین سمت چپ رابط، روی آیکون [Connections] کلیک کنید و سپس گزینه Automatically Choose Connection Type را انتخاب کنید. روی Wireless Router0 کلیک کرده و سپس روی Router0 کلیک کنید تا این دو دستگاه به هم متصل شوند.

مرحله 6: برای اضافه کردن یک لپ‌تاپ به توپولوژی و نصب یک رابط شبکه بی‌سیم، روی گزینه [End Devices] کلیک کرده و سپس Laptop را از ناحیه دستگاه‌های شبکه موجود انتخاب کنید. Laptop0 را بالای دستگاه Switch1 در توپولوژی قرار دهید و سپس روی Laptop0 کلیک کنید تا پنجره خواص آن باز شود.

مرحله 7: روی تب Physical، گزینه Zoom In را انتخاب کنید تا روی لپ‌تاپ و رابط‌های آن زوم کنید. ممکن است لازم باشد پنجره را پیمایش کنید تا رابط‌های نصب شده را مشاهده کنید. روی دکمه پاور لپ‌تاپ (در سمت راست کابل برق که به لپ‌تاپ متصل است) کلیک کنید تا لپ‌تاپ خاموش شود. موس خود را روی پورت اترنت لپ‌تاپ (رابط شبکه PT-LAPTOP-NM-1CFE نصب شده) ببرید. این رابط را کلیک کرده و به سمت لیست ماژول‌های موجود برای لپ‌تاپ در پنجره Laptop0 بکشید. حالا رابط شبکه بی‌سیم WPC300N را در لیست ماژول‌ها انتخاب کرده و آن را در اسلات خالی لپ‌تاپ بیاندازید. در نهایت، با کلیک روی دکمه پاور، لپ‌تاپ را روشن کنید و پنجره Laptop0 را ببندید. توجه کنید که ارتباط بی‌سیم بین روتر بی‌سیم و لپ‌تاپ شما نمایش داده می‌شود. شکل 3.6 توپولوژی به‌روز شده شما را نشان می‌دهد.

شکل 3.6: توپولوژی شما با دستگاه‌های جدید اضافه شده
شکل 3.6: توپولوژی شما با دستگاه‌های جدید اضافه شده

مرحله 8: برای مشاهده نحوه پیکربندی بی‌سیم در این آزمایش، روی Wireless Router0 کلیک کنید تا پنجره خواص دستگاه باز شود. تب GUI را انتخاب کنید تا صفحات پیکربندی موجود برای روتر بی‌سیم را بررسی کنید. پس از اتمام بررسی این صفحات، پنجره Wireless Router0 را ببندید.

مرحله 9: Packet Tracer را ببندید و توپولوژی شبکه خود را ذخیره کنید.

مرور فصل

در این فصل، نگاهی سریع به قابلیت‌های سفارشی‌سازی چشمگیر در Packet Tracer انداختید. همچنین نگاهی به چند دستگاه و پیکربندی‌های سخت‌افزاری مختلف که می‌توانید با Cisco Packet Tracer شبیه‌سازی کنید داشتید. در فصل بعدی، آموزش رسمی CCNA خود را در Packet Tracer آغاز خواهید کرد. شما با یک مرور بر ساختار CLI و دستورات اصلی مدیریت که برای موفقیت در کار با دستگاه‌های Cisco به آن‌ها نیاز دارید، شروع خواهید کرد.

دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.