معرفی متداولترين پورت های آسيب پذير شبکه

امروزه شاهد حضور مقتدرانه سيستم های عامل در تمامی عرصه های پردازش اطلاعات می باشيم .سيستم عامل، يکی از عناصر چهار گانه در يک سيستم کامپيوتری است که دارای نقشی حياتی و تعيين کننده در رابطه با نحوه مديريت منابع سخت افزاری و نرم افزاری است . پرداختن به مقوله امنيت سيستم های عامل ، همواره از بحث های مهم در رابطه با ايمن سازی اطلاعات در يک سيستم کامپيوتری بوده که امروزه با گسترش اينترنت ، اهميت آن مضاعف شده است . بررسی و آناليز امنيت در سيستم های عامل می بايست با ظرافت و در چارچوبی کاملا” علمی و با در نظر گرفتن تمامی واقعيت های موجود ، انجام تا از يک طرف تصميم گيرندگان مسائل استراتژيک در يک سازمان قادر به انتخاب منطقی يک سيستم عامل باشند و از طرف ديگر امکان نگهداری و پشتيبانی آن با در نظر گرفتن مجموعه تهديدات موجود و آتی ، بسرعت و بسادگی ميسر گردد .

اکثر کرم ها و ساير حملات موفقيت آميز در اينترنت ، بدليل وجود نقاط آسيب پذير در تعدادی اندک از سرويس های سيستم های عامل متداول است . مهاجمان ، با فرصت طلبی خاص خود از روش های متعددی بمنظور سوء استفاده از نقاط ضعف امنيتی شناخته شده ، استفاده نموده و در اين راستا ابزارهای متنوع ، موثر و گسترده ای را به منظور نيل به اهداف خود ، بخدمت می گيرند . مهاجمان ، در اين رهگذر متمرکز بر سازمان ها و موسساتی می گردند که هنوز مسائل موجود امنيتی ( حفره ها و نقاط آسيب پذير ) خود را برطرف نکرده و بدون هيچگونه تبعيضی آنان را بعنوان هدف ، انتخاب می نمايند . مهاجمان بسادگی و بصورت مخرب ، کرم هائی نظير : بلستر ، اسلامر و Code Red را در شبکه منتشر می نمايند. آگاهی از مهمترين نقاط آسيب پذير در سيستم های عامل ، امری ضروری است . با شناسائی و آناليز اينگونه نقاط آسيب پذير توسط کارشناسان امنيت اطلاعات ، سازمان ها و موسسات قادر به استفاده از مستندات علمی تدوين شده بمنظور برخورد منطقی با مشکلات موجود و ايجاد يک لايه حفاظتی مناسب می باشند.

شناسائی متداولترين پورت هائی که تاکنون مهاجمان با استفاده از آنان حملات خود را سازماندهی نموده اند ، امری لازم و ضروری است . برخی از پورت ها بدفعات و بطور متناوب توسط مهاجمان و به منظور انجام يک تهاجم مورد استفاده قرار گرفته است . با بلاک نمودن اينگونه پورت ها ، حداقل امکانات لازم به منظور ايجاد يک محيط ايمن ايجاد خواهد شد . بهترين روشی که در اين رابطه توصيه شده است ، بلاک نمودن تمامی پورت ها ( غيرفعال نمودن تمامی ترافيک ) و صدور مجوز جداگانه برای هر يک از پروتکل های مورد نياز در يک سازمان و با توجه به شرايط موجود می باشد . حتی در صورتی که تمامی پورت ها بلاک شده باشند ، می بايست بطور مستمر آنان را به منظور تشخيص مزاحمت ها و سوء استفاده های احتمالی مانيتور نموده تا در صورت بروز مشکلات احتمالی سريعا” نسبت به رفع آنان اقدام گردد . بخاطر داشته باشيد که پورت های زير را می بايست بر روی تمامی کامپيوترهای ميزبان با لحاظ نمودن مسائل امنيتی پيکربندی نمود . غير فعال نمودن پورت های زير خلاء طراحی يک سياست امنيتی را پر نخواهد کرد و می بايست در اين رابطه تابع يک سيستم و سياست امنيتی مناسب باشيم .

جدول زير متداولترين پورت های آسيب پذير را تاکنون توسط مهاجمان بکار گرفته شده است ، نشان می دهد :