بررسی اجمالی نسل جدید سرورهای HP Server Generation 8

پردازنده:
خوب، قطعا یکی از مهمترین پارامترها بخش پردازنده سرور یا CPU هست. از اون طرف هم میدونیم که هر کدوم از این نسلها با دهها مدل مختلف عرضه میشن که اختلاف اصلی اونها همین پردازنده هستش. من یکی از مدلهای نسبتا پایین یعنی E5-2650 DL380p سری 8 رو با یک مدل تقریبا قدرتمند سری 7 مقایسه کردم. در واقع این سری هم مثل سری 7 دارای سه نوع پردازنده پایه (Base)، سطح اولیه و اماتور (Entry) و پرقدرت (Performance) هست که اختلاف اونها به میزان L3 Cache، تعداد Core و همچنین سرعت حافظه ای هست که پشتیبانی می‌کنند. به جای اینکه قصه بنویسم چند خط زیر رو از برنامه HP Product Bulletin براتون کپی می‌کنم که گویای خیلی از موارد هست. خوب به عددهای سرعت حافظه یعنی 1066, 1333 و 1600، تعداد Core ها یعنی 4 و 6 و 8 و میزان L3 Cache که 10 و 15 و 20 مگابایت هست دقت کنید.

اینها رو مقایسه کنید با قوی ترین و گران ترین پردازنده‌های سری DL380 G7، عددها گویای همه چیز هستند و می‌بینید که در مقایسه با سری P، امتیازات کمتری در سرعت حافظه، تعداد Core و … به دست می‌آورند. راستی دوستان، یک نکته بسیار مهم، به مصرف برق پردازنده‌ها هم حتما دقت کنید. به نظر میرسه در سریهای P نسل جدید نسبت به قوی‌ترین‌های سری 7 حدود 30 درصد کاهش مصرف برق رو شاهد هستیم.

در پایان این قسمت بگم که نفاوتها فقط به این اعداد بر نمیگرده بلکه تغییرات مهم دیگه‌ای هم وجود داره که پردازنده‌های این نسل رو کاملا متمایز و برتر از نسل 7 میکنه. چون توضیحاتش زیاده و شاید همه اش هم به درد همه نخوره، من اونها را در سایت اینتل مقایسه کردم و لینکه مقایسه رو براتون میذارم.

جدول مقایسه

حافظه:
در نسل 7 شما میتونید برای هر پردازنده، 9 ماژول حافظه استفاده کنید و با بکارگیری حداکثر قابل پشتیبانی یعنی ماژولهای 32 گیگابایتی به عدد ماکزیمم 384 گیگابایت میرسید. من در این موضوع اشراف کامل ندارم اما تا جایی که میدونم با پر کردن تمامی اسلات‌ها سرعت حداکثر 1333 رو از دست خواهید داد و حافظه‌ها با سرعت پایین‌تری کار می‌کنند. خط زیر خلاصه چیزی هست که گفتم.

اما بریم سراغ سری جدید یعنی نسل 8. در این سری شاهد افزایش تعداد اسلات‌ها از 18 به 24 هستیم یعنی 12 اسلات برای هر پردازنده. هر پردازنده دارای 4 کانال و هر کانال سه ماژول رو در بر میگیره. سرعت حافظه‌ها هم که دیدیم بسته به نوع پردازنده مورد استفاده میتونه متغیر باشه و تا حداکثر 1600 برسه. البته خودتون بهتر از من میدونید که این رم‌های HP هزار نوع هستند و این عددها و ظرفیت‌ها و میزان قابل استفاده و سرعت و غیره به نوع این حافظه‌ها هم بستگی زیادی داره. مثلا سریهای DL380p از انواع زیر پشتیبانی می‌کنند.

اگر فقط بخواهیم یک عدد گفته باشیم ظرفیت حافظه این سرورها در مقایسه با نسل هفتم دو برابر هستش یعنی میتونند تا 768GB رو پشتیبانی کنند. اما باز هم توجه شما رو به این نکته جلب میکنم که این عدد برای نوع خاصی از ماژولها اتفاق میفته و ضمنا سرعت نهایی رو هم پایین میاره. این چند خط همه چیز رو کامل توضیح میده.

کارت‌های PCI و Riser Card ها:
طبق مشاهدات انجام شده روی مدلهای نسل 7 و 8 که من در اختیار داشتم، سریهای نسل 7 به صورت پیش‌فرض و استاندارد با یک Riser Card ارائه میشوند که روی اون میشه دو تا PCI Card نصب کرد (کارتهایی مثل HBA, MultiPort NIC و …) و ضمنا میشود یک Riser Card دیگه هم بهش اضافه کرد و در نتیجه شما در مجموع 4 کارت PCI خواهید داشت. البته در هر دوی این موارد میشه از کارتهای سه اسلاته هم استفاده کرد. اما در سری جدید، سرورها به صورت پیش‌فرض دو Riser Card دارند و روی هر کدوم هم میشه دو تا PCI گذاشت و البته به شرطی میشه از اون دومی استفاده کرد که حتما دو پردازنده روی سرور داشته باشید. این دو خط رو از HP Bulletin ببینید:

همانطور که در خط بالا می‌بینید، میشه از Riser Card های دو اسلات یا سه اسلات استفاده کرد. نکته تابلو این که در حالت دو اسلات میتونید دو تا X16 داشته باشید و در حالت سه اسلات دو تا X8 و یک X16
ضمنا طبق مشاهداتی که من داشتم، این Riser Card ها برق خودشون رو از طریق یک سوکت جداگانه که به قسمتی در بورد اصلی وصل میشه میگیرن در حالی که تا جایی که یادمه در خصوص سری 7 اینطور نبود و برق مستقیماً توسط اتصال بین خود Riser Card و بورد تامین میشد. حتما یک علتی داشته که این کار رو کردن دیگه

قفسه‌های هارد (Disk Drive Cages):
در این خصوص میشه گفت کاملاً با نسل 7 یکی هستند یعنی اینجا هم شما دو Cage در جلوی سرور دارید که در عموم مدل‌ها (مگر سفارش اصلی رو عوض کنید) یکی برای DVD+RW هست و دیگری 8 هارد رو در اختیار شما میگذاره. طبیعتاً میشه اون DVD+RW رو حذف و به جای اون یک Cage دیگه اضافه کرد و تعداد هاردها رو به 16 رسوند و صدالبته نیازی به گفتن نیست که در اون حالت شما باید یک کنترلر دیگه هم تهیه کنید چرا که کنترلر اصلی و دو پورت دستگاه فقط برای همون 8 دیسک اصلی سرویس‌دهی میکند. ببینید:

یک نکته خیلی مهم رو باید متذکر بشم. در نسل 8، قابلیت استفاده از مدل‌هایی وجود داره که میتونند به جای هاردهای SFF (Small) از هاردهای LFF (Large) استفاده کنند. دو مدل وجود داره که یکی با 25 هارد SFF هستش و دیگری با 12 هارد LFF اما دقت داشته باشید این مدلهای معمولی دو Cage استاندارد رو نمیشه به اونها ارتقا داد و اگر شما اون مدلها مثلا مدل 25 SFF Disks رو نیاز دارید باید از ابتدا سروری رو سفارش بدید که برای این منظور طراحی شده.

کنترلرهای دیسک‌ها (RAID Controllers):
کنترلر پیش‌فرض مورد استفاده در سرورهای نسل 7، از نوع P410i هست اما در سرورهای جدید شاهد یک کنترلر دو پورت قوی‌تر یعنی مدل P420i هستیم. همه اونها از فلش استفاده می‌کنند (FBWC) و طبق اطلاعات زیر، بسته به مدل مورد استفاده میزان Cache متغیری دارند.

کارت شبکه (NIC) :
یک مشکل اساسی در مورد سری 7 همین بحث کارت شبکه‌ها بود که کاملاً روی برد بودند و در دو طرف اون پراکنده. هر کدوم هم خراب میشدند چاره ای نبود جز اینکه کل سرور بخوابه و از مدار خارج بشه تا تعمیر صورت بگیره. اما اینجا روی سرورهای نسل 8 چند تا اتفاق خیلی خوب و خجسته افتاده. اول و مهم‌تر از همه قطعا این میتونه باشه که شما روی سرور شاهد یک کارت شبکه هستید که میشه جداش کرد تا تعویض یا تعمیر بشه نیازی نیست کل سرور رو تعطیل کنید. (یک کارت شبکه دیگه جاش میذاریم حالا یا همینجا یا روی اسلاتهای PCI-e) دوم اینکه این سری 8 قابلیت سفارشی کردن کارت شبکه رو داره که اصطلاحا HP بهش میشگه FlexibleLOM ports یعنی شما میتونی سرور رو با یک کارت شبکه دارای 4 پورت 1GB سفارش بدید یا با دو پورت 10GB SFP+ – خیلی به درد میخوره مگه نه ؟
و اینکه این کارت یک گوشه سرور هستش و دیگه شما با چهار تا پورت در طول سرور روبرو نیستید که برید پشت سرور ببینید از هر گوشه ای یک کابل شبکه آویزون هستش.

نسل جدید ILO 4.0 :
میدونیم که ILO یک بورد جداگانه روی سرور هست که اجازه کنترل کامل سرور رو از دور به شما میده. در این حوزه هم چند تا اتفاق خیلی خوب افتاده. قبل از هر چیز بگم که سری 7 دارای ILO 3.0 بودند اما در سرورهای G8 شاهد نسل جدیدتری یعنی ILO 4.0 هستیم. اول اینکه شما اینبار کارت شبکه ILO تبدیل به 1GB شده (قبلاً 100MB بود) و دوستان نگن که خوب بابا مگه چقدر ترافیک نیازه ! به دو تا نکته مهم توجه کنید. یکی ممکنه نیاز به استفاده از Virtual Media داشته باشید و با این ISO های جند گیگابایتی قطعاً کارتون سریع‌تر انجام میشه و دوم اینکه فراموش نکنیم همین پورت رو میشه به صورت عملیاتی و در شبکه و برای خود سرویس‌های سرور هم استفاده کرد. نکته دومی که من واقعا لذت بردم، سرعت فوق‌العاده بالای کار کردن با این کنترلرهای جدید ILO 4.0 هستش. سریهای قدیمی واقعا کند و لخت هستند اما در سری جدید نمایش اطلاعات و باز شدن پنجره‌ها و اعمال تغییرات مختلف واقعا با سرعت بالایی انجام میشه (باید هر دو رو تجربه کنید تا دقیقا دستتون بیاد چی میگم). خبر خوش اینکه لایسنس G7 اینجا هم کار میکنه

مازولهای برق (Power Supply) :
این سرور هم از دو ماژول پاور 750 وات استفاده میکنه اما نکته بسیار جالب و مهم اینه که اندازه اونها تقریباً نصف پاورهای G7 هستش یعنی پشت سرور رو که ببینید دو تا ماژول این سری ارتفاعی به اندازه یک ماژول G7 رو اشغال کردند و طراحی قشنگ و ظریفی دارند.

شکل ظاهری :
خوب یک بررسی هم رو ریخت و قیافه سرور داشته باشیم. روی پانل جلو شاهد بیشتر شدن استفاده از رنگ مشکی به صورت کلی و تغییر چراغهای آلارمها و حتی محل کلید پاور هستیم. ضمنا به نظرم Cage ها هم کمی جابجایی دارند. پشت سرور هم به دلیل اینکه پاورها کوچک‌تر شدند و پورت شبکه‌ها هم یکجا جمع شدند، فضای بازتر و زیباتری دیده میشه. داخل خود سرور انگار بزرگتر شده، فاصله بین فن‌ها و پانل جلویی کمی بیشتر شده که خیلی به رد کردن کابلهای کنترلر RAID و سایر موارد کمک میکنه.این امکان وجود داره که فن‌ها به کمک یک دستگیره، همگی با هم درآورده بشن چیزی که یادم نمیاد توی G7 دیده باشم. ضمنا فنها انگار کمی ظریف‌تر و زیر و زرنگ‌تر شدن.به نظرم رسید Heat Sink های پردازنده‌ها همچین اساسی‌تر شدن و نوع طراحی‌شون خیلی جالبتر شده (اینهم از اون مواردی هست که باید هر دو مدل جلوتون باشه تا مقایسه کنید و دقیق دستگیرتون بشه چی میگم). یک محافظ هم ظاهرا هست که جلوی سرور قرار میگیره تا ناخواسته برخوردی با هاردها وجود نداشته باشه که من این رو ندیدم. حالا یا ندادن و از توش برداشتن، یا جدا باید خریداری بشه یا بچه های ما نصب نکرده بودن … راستی دوستان اگر روی G8 خواستید ESXi نصب کنید حتما از نسخه HP Edition استفاده کنید وگرنه کارت شبکه‌تون رونمیشناسه و اونوقت باید برید سراغ Vmware Customizer و VOB ها و …